Niedorp A1 - Vesdo A1 (2)

Vesdo A1 doet gooi naar de titel.

Zo vlak voor de winterstop moest de eerste seizoenshelft nog even worden afgesloten tegen de grootste concurrent van Vesdo. De ambiance sprak zo vlak voor de kerst bepaald niet tot de verbeelding. Zo nu en dan viel er een drup regen op deze toch al donkere decemberdag. De heenweg kenmerkte het landschap zich door nattigheid, grijze luchten en kale bomen.
Als je bij het complex van Nieuwe Niedorp komt en je loopt van de parkeerplaats naar de velden krijg ik altijd een beetje een raar gevoel. Geheel in tegenstelling tot het karakter van deze club is de eerste indruk ronduit beangstigend. Je moet slalommend door een te smalle ijzeren poort, waarbij je het gevoel krijgt gefouilleerd te worden, en bovenop de hekken kijken scherpe stalen punten je dreigend aan. Echter, zodra je deze hindernis hebt genomen komt je op een mooi complex van een uiterst vriendelijke dorpsclub. Zo zie je, niet alles is wat het lijkt.
In sportieve zin was er nog wel iets om bang voor te zijn en dat was natuurlijk het A1 van Nieuwe Niedorp. Dit team heeft dan wel minder punten, maar heeft al zijn wedstrijden met gemak gewonnen en lijkt zonder problemen op het kampioenschap af te stevenen. Een zware klus voor de jongens van Vesdo. Om de strijd nog meer heroïsch te maken moest deze strijd gestreden worden op een loodzwaar veld. De zware klei was sompig waardoor je noppen er centimeters diep in wegzakte. Op dit veld werd van de jongens van Vesdo verwacht hun op papier sterkere tegenstander onder druk te zetten en te laten voelen dat er met jongens uit Schagen en Schagerbrug niet te spotten valt. De zenuwen gierden de Vesdo mannen door de keel waardoor het spel bij aanvang nog niet goed genoeg was. Al snel keken ze tegen een 2 – 0 achterstand aan waardoor het leek of de klei nog harder aan hun noppen ging trekken en de bal niet meer voor uit wilde rollen.
Licht gemopper, maar de rijen bleven gesloten. Eendrachtig ging de strijd verder en Vesdo greep zijn tegenstander, in figuurlijke zin, bij de keel. Het was Jeroen die goed oplette bij slecht uitverdedigen van Niedorp. Hij wist te bal af te pakken en na met grote passen op het doel te zijn af gekomen scoorde hij beheerst de 2 – 1. Bij reus Niedorp was nog geen enkele paniek. Zij voelden zich immers nog steeds onoverwinnelijk. Dit was voor hen slechts een plaagstootje en het zou wel goed komen. Ze moeten geschrokken zijn toen ze zagen dat het bij Vesdo goed ging lopen. De verdediging ging steeds beter sluiten. Verdienste van jongens als Levi, Tjerk, Daan, Ron en Paul. Het uitstekende middenveld met Jeroen, Dennis, Rick, Joey en Marijn sloot steeds beter aan en stuurden met mooie lange ballen aanvallers als Kjell, Jos en Twan de ruimten in. Kjell deed de tegenstander helemaal huiveren door de gelijkmaker te scoren.
In de rust het besef dat de wedstrijd alle kanten op kon gaan. De thee was heet en sterk en dat deed de Vesdo mannen goed. Hier er daar moest een schaafwond met een pleister worden afgeplakt. Natuurlijk waren er mannen bij die ondragelijke pijn hadden, maar niemand wilde van opgeven weten. In de kleedkamer van Niedorp hoorden we oerkreten komen. Dat moest een teken zijn dat ze de strijd nog lang niet hadden opgegeven. Het was nu of nooit. Het kwam er op aan.
Nog voor de aanvang van de 2e helft stond het meegekomen publiek van Vesdo al te wachten. Ze hadden heel snel iets warms gedronken om daarna gauw weer naar het veld te gaan. Bang dat ze ook maar iets zouden missen van dit prachtige duel. Even scheen de zon, maar al snel werd het weer grauw en donker. De Vesdo mannen hadden veel van hun krachten verspild en kregen het steeds zwaarder. Het geroutineerde Niedorp had dat snel in de gaten en was zonder mededogen. Het duel werd wat feller en harder, maar ook eerlijk en sportief. Er was van twee kanten volop passie en strijd, waarbij een uitstekend fluitende scheidsrechter het prima in de hand had. Iedereen wist hoever hij mocht gaan maar ging niet over die grens heen. Juist toen de Niedorp storm even leek geluwd was de Vesdo verdediging een moment niet scherp genoeg en moest toestaan dat ze opnieuw een tegendoelpunt kregen te verwerken.
Nu was de grote vraag, hoe veerkrachtig is dat Vesdo team. Kunnen ze zich, met nog een kwartier te spelen, eenmaal bij elkaar rapen en met de allerlaatste krachten nog een tegenzet doen. Het bleek te kunnen, het wonder geschiedde. Met het laatste restje energie viel Vesdo aan en uiteindelijk lukte het. Het was Paul die deze zeer waardevolle gelijkmaker achter de keeper drukte. Opluchting en blijdschap. Met nog 10 minuten te spelen moesten we dit punt weten vast te houden. Het werd knokken op het inmiddels bijna onbespeelbare veld en we hadden geluk dat de uitstekend keepende Dave nog een historische redding verrichte anders was het allemaal toch voor niets geweest.
Om geen risico te nemen ging Vesdo verder van eigen goal af spelen en kreeg Niedorp wonderwel op de knieën. Ze wilden nog wel, maar ze waren op, leeg. Vesdo bleek de langste adem te hebben en ging het verzilveren. Je zag het gebeuren en Niedorp moet gevoeld hebben dat ook dat ene punt in groot gevaar ging komen. Met nog minder dan 5 minuten te spelen kwam een corner van Vesdo iets te ver voorbij de goal. Jeroen kreeg zijn hoofd er onder en lag hem klaar voor Rick die genadeloos afdrukte. 3 – 4 !!!!!!!!!!
De strijd ging nog 5 minuten door, maar was gestreden. Vesdo sloot de rijen en er was geen doorkomen meer aan. Het sportieve Niedorp gaf zich gewonnen. Natuurlijk was er bij het eindsignaal naast blijdschap ook opluchting, maar wat was dit een prachtige wedstrijd en wat ging het publiek voldaan en tevreden naar huis. Vol ongeloof over wat zij hadden gezien schudde zij hun hoofd. Een enkeling stond nog minuten lang bewegingloos naar het veld te kijken. Hoewel het voor de geblesseerde Sven moeilijk was om slecht toe te kijken was ook hij erg blij met deze uitslag en liet zijn emoties de vrije loop gaan.
We staan er, mede hierdoor erg goed voor en natuurlijk hopen Hans en ik ook dat we kampioen gaan worden. Zou natuurlijk heel mooi zijn maar dit is ook al genieten. En zoals De Dijk zingt, het is de hoop, niet de vervulling, niet het eindpunt maar de tocht!!!!!

De Kootsj