Lekkere overwinning in Schellinkhout

Met een lekker zonnetje op de ramen reden we richting Schellinkhout, het laatste stukje door het dorp slingerend en slalommend als Alberto Tomba in zijn beste jaren. Op een steenworp afstand van het IJsselmeer lag het prima bespeelbare veld te wachten op de voetbalkunsten van onze Schagerbrugger trots.

In het eerste kwartier was de opbouw bij ons wat slordig, met als resultaat twee beste kansen van de thuisploeg. Vervolgens kregen wij de eerste kans en gelukkig was het good-old Tjomme die als het bekende duveltje uit een doosje bij de tweede paal verscheen om met het hoofd te zorgen voor een 0-1 stand op het scorebord. Hij draafde vervolgens langs de dug-out in zijn bekende imitatie van Salinero (knieheffende draf met neus in de lucht). High-five met wissels en technische staf, afgesloten met als beloning een “handje-Haver”.

Tien minuten later mocht de Parel (ook wel blanke Zeefuik genoemd) doorgaan vanaf randje-buitenspel. Onder luide protesten van de thuisploeg rondde hij beheerst af, 0-2 dus, lekker hoor!! De mannen uit Schellinkhout probeerden met harde tackels, die steeds te laat werden ingezet, alsnog terug te komen in de wedstrijd. Gelukkig bleef de schade beperkt tot een aantal lichte blessures, die met de wonderspons konden worden opgelost.

Inmiddels was toeschouwer Thijs ook gearriveerd, nadat hij een rondje Noord Holland had gereden, op zoek naar Schellinkhout.
In de tweede helft kwamen Siem en John in het veld. Jelle had zelf in de rust aangegeven dat hij door lichamelijk ongemak de wendbaarheid had van de bekende stoomlocomotief Bello, die in de jaren ’30 door de Zijpe denderde.
Onder de goedkeurende blik van vader Piet speelde John een uitstekende tweede helft, zowel verdedigend als opbouwend. Het feit dat zijn directe tegenstander na een kwartier op de andere flank ging spelen, was daarbij een groot compliment. Overigens werd hem daar door Stefan het leven zuur gemaakt.
Door het uitblijven van de aansluitende treffer werden de gastheren steeds harder in hun tackels en moesten de Schagerbruggers steeds hoger springen om de benen heel te houden. Langs de kant hadden we op een gegeven moment het idee dat we naar het concours-hippique stonden te kijken. Gelukkig was het MB die met een droge knal zorgde voor de 0-3 eindstand. De keeper verkeek zich op het effect dat hij er deze keer juist niet aan gaf en tastte redelijk mis.

Twintig minuten voor tijd maakte de 15-jarige Max Tiebie zijn debuut in het eerste elftal van onze club. Hij kwam er in voor de licht geblesseerde Jeroen Pater (17), die weer een puike wedstrijd speelde nadat hij eerst in Schagerbrug al een helft met de A1 had gespeeld. Max liet zien dat hij uit een sterk voetbalgeslacht stamt, al moest zijn vader door een flinke blessure zijn schoenen al op jonge leeftijd aan de wilgen hangen. Het feit dat Max zelf niet helemaal tevreden was over zijn eerste optreden laat zien dat hij de bescheidenheid van moeders kant heeft….

Al met al een mooie middag, tevreden met 3 punten in de tas op huis aan. Komend weekend wacht ons het thuisduel tegen ZRC/Herenmarkt, dat koploper WBSV op 4-4 wist te houden. Van onderschatting kan dus geen sprake zijn…….

Inval TD, WV.