Callantsoog - Vesdo 1 - 5

Na de zure nederlaag van vorige week, waarin we in de laatste minuut met 2-1 verloren van WBSV, was het tijd voor revanche tegen onze naastliggende duinsnuffelaars. Een op papier aantrekkelijk duel, want beide teams draaien bovenin mee en Callantsoog doet goede zaken wat betreft de titel. Ons aller Vlugheid En Samenspel Doet Overwinnen heeft ondanks twee nederlagen achter elkaar, vrij weinig te klagen. We staan er nog steeds uitstekend voor in de tweede periode en we maken nog steeds aanspraak op nacompetitie. Voor ons de uitgelezen mogelijkheid om wat recht te zetten …

De verdediging bestond uit de vertrouwde namen: Stefan, MB, Tjomme en Nick. Het middenveld werd gevormd door vijf man: Peter, JJ, Maikel, John en onze Zeefuik. Voorin mocht Bolt proberen weer een doelpuntje te prikken.
De eerste 10 minuten lekker druk zetten, dat was wat de coach wilde. Daarom speelde we in het begin met Maikel, Zeefuik en Bolt met zijn drieën voorin. Daarna zou het omgezet worden in de bovenstaande opstelling.
Terwijl Callantsoog hun neus nog wat stond uit te baggeren, elkaars baardharen aan het tellen waren en al spraken over een platte kar ergens aan het eind van het seizoen over het strand, stond er na 4 hele minuten al 0-2 op het scorebord. U hoort het goed, 0-2 na 4 minuten. Na 2 minuten bracht JJ uit een vrije trap onze Zeefuik in stelling, die de kaats met zijn kruin aan ging en de 0-1 op het scorebord bracht. Kort daarna was het Stefan die uitstekend mee op kwam lopen en vervolgens ook nog eens een prima voorzet gaf. Bolt nam aan en schoof met zijn puddingpootje de 0-2 binnen. 
Een droomstart, zo mocht dat wel genoemd worden. De zeedampen werden Callantsoog even teveel, waarop de nodigen woordenwisselingen al vrij vlot ontstonden. Dit resulteerde gaandeweg de eerste helft in een iets beter voetballend Callantsoog, maar uitgespeelde mogelijkheden bleven uit. Callantsoog probeerde aan te vallen door bij vlagen goed combinatiespel, maar kwam er als het erop aan kwam nog steeds niet lekker door. Totdat het middenveld de spits van Callantsoog inspeelde en er ingegrepen moest worden door de Vesdo verdediging. Dit gebeurde op een dermate manier, dat de spits van Callantsoog met bal en al aan het gras mocht ruiken. Een pingel oordeelde de scheidsrechter, waarover de meningen verdeeld waren.  Dit cadeautje resulteerde in de aansluitingstreffer, 1-2 dus.
Terwijl onze JJ nog wat aan het mekkeren  was tegen de leidsman, waarin hij in zijn volle recht stond, kreeg hij hiervoor een kaart en was de aftrap alweer genomen. Onze technische directeur gooide ook nog wat woorden in de strijd, wat onze JJ in eerste instantie een rood hoofd gaf, maar vervolgens engelenvleugeltjes. Nog geen minuut na de aansluitingstreffer van Callantsoog, kreeg JJ de bal ver buiten de zestien meter van Callantsoog in de voet. Hij zag dat de keeper ver voor de goal stond en besloot hem OVER de bonestaak van 2.10 mtr. te schieten. Een plaatje van een lob, een plaatje van een goal. Meer zeuren Jaap! Callantsoog probeerde de eerste helft nog wat aan te zetten, maar een scherp Vesdo voorkwam verdere schade.
Met een stand van 1-3 mochten we Earl Grey gaan drinken.
Terwijl we nog net niet met een oranje bal hoefde te spelen aangezien Callantsoog geen verlichting op het veld had, begon de tweede helft. Vesdo begon wéér scherp, net als in de eerste helft. Hierdoor kreeg Zeefuik de bal die lekker aannam, vervolgens de steekbal op Bolt gaf, die de keeper omspeelde en de 1-4 binnen schoot. De illusie om de stand weer recht te trekken kon Callantsoog nu wel vergeten, zagen ook zij in. Vesdo speelde lekker door en de beleving was er vanaf minuut 1, effectief voetbal wel genoemd. Hoogtepunt voor Callantsoog in de tweede helft was een kopbal op de lat, maar verder kwam het eigenlijk niet. Jeroen Pater mocht ook nog invallen en liet gelijk van zich spreken. Na een prima solo aan de linkerkant stoof hij de zestien in en legde de bal keurig terug op Bolt, die hem vervolgens lekker op de slof de verre hoek in schoot. 1-5, strikkie erom en met flessenpost naar Texel sturen.
Met nog een kwartier op de klok te spelen, ontwaakten de vleermuizen zo ongeveer en moet ik eerlijk bekennen dat ik de bal niet zo goed meer heb kunnen waarnemen. De scheidsrechter (± 80) dacht er denk ik hetzelfde over, want zodra de 90 op het scorebord verscheen, blies hij af.
Een uitstekende opsteker wat weer voor zelfvertrouwen heeft gezorgd. Heerlijk meegenomen en Callantsoog weer met beide benen op het zand gezet. Met het oog op de nacompetitie zijn wij een serieuze concurrent. Ook wij mogen nog stiekem denken aan het kampioenschap, maar dan mogen er geen fouten meer worden gemaakt…
 
Een trotse 11.