Libretoernooi Schagerbrug, maandag 28 en dinsdag 29 januari
Vol trots stapte ik afgelopen maandag op mijn fiets richting Schagerbrug om voor de 3e maal deel te mogen nemen aan het 34e Librekampioenschap van Schagerbrug, met in de ene hand de zorgvuldig opgepoetste wisselbeker en in de andere hand een enigszins verwaarloosde stoffige biljartkeu. Bij het betreden van OEK wachtte mij een erehaag, gevormd door mijn poule genoten en de wandeling in de richting van het podium voelde als een walk of fame. Daar aangekomen moest ik het eremetaal, waar ik (en de rest van mijn gezin) een jaar lang tegen aan heb mogen kijken (de wisselbeker stond immers prominent naast onze TV geposteerd) inleveren bij de organisatie. Nu maar hopen op een waardig opvolger.
Vanwege onze iets wat enthousiaste deelname van de vorige editie en het regelmatig doorbreken van biljartetiquette regel 11, werden wij op onze eerste speelavond vriendelijk verzocht om al onze partijen af te werken op het biljart in het voorcafé. Een biljart dat onzes inziens allang had moeten worden ingeleverd bij de HVC en zeker niet door de keuring voor deze editie had mogen komen. Er waren diverse slijtsporen (of waren het slakke sporen) zichtbaar op het groene laken. En na meting met professionele warmte apparatuur konden wij al snel concluderen dat er veel temperatuur wisselingen waren over het gehele biljart en dat vooral de koude hoek (bij de uitgang van OEK) een niet te nemen hindernis zou gaan worden in het verloop van de avond. We hebben nog geprobeerd om de temperatuur in deze hoek op het gewenste niveau te krijgen door het plaatsen van een aantal waxine lichtjes, maar deze waaide steeds uit na het veelvuldig openen van de voordeur van OEK. Iets wat onze concentratie ook niet ten goede kwam, maar onze klachten werden resoluut afgewimpeld door de toernooi directie. We moesten het er maar mee doen, was het antwoord.
Ondanks bovengenoemde excuses steeg het niveau op deze avond in poule 6 tot ongekende hoogte. We begonnen met een ware thriller tussen Bas Buchwaldt en Michel van der Wardt. En net als in de editie van vorig jaar leek Bas er met de winst vandoor te gaan, mede door een mooie serie van 8 caramboles, maar dit was uiteindelijk niet voldoende om de partij met winst af te sluiten. Met een minimaal verschil van 1 punt, was het Michel die zijn 1e winstpartij over de streep wist te trekken. Later op de avond werd ook de strijd tussen Bas en zijn zwager Michiel Admiraal, door laatst genoemde in zijn voordeel beslist en dat werd al snel gedeeld op allerlei social media kanalen. René Weijers wist op deze avond niet zijn niveau te bereiken waar hij vorig jaar veel respect mee wist af te dwingen. Wat later bleek was hij er met zijn hoofd niet bij, aangezien hij bij het Regius College een sollicitatie had lopen voor de functie van IT Specialist. Willem de Vries wist, met een kromme keu, 2 van de 3 partijen in winst om te zetten. Al moesten wij hem regelmatig op de woorden van opa Kuit wijzen “Denk er aan, stickertje moet boven”. Verrassing van de avond was Jacco Kouwenberg, die de avond afsloot met een winstpartij op de titelverdediger van 2018. Met een moyenne van 148% kon hij terug kijken op een zeer geslaagde speelronde en zijn alle you-tube uren (“rechtsboven raken, dan komt het altijd goed”) geen verspilde tijd geweest. Onder het genot van een hapje en een drankje aan de bar, werden de gespeelde partijen in alle poules nog even besproken. In onze poule kon het nog alle kanten op gaan. Met in de naam van Jacco een verrassende koploper, op de hielen gevolgd door Michel, Willem, Michiel en René, alleen Bas moest met enig afstand (nul punten) hopen op een wonder dinsdagavond.
Als enige van de 15 poules werd er van ons een ware krachtsinspanning verwacht, poule 6 moest namelijk dinsdag wederom aantreden voor hun 2e speelronde. Amper bekomen van het hoge niveau en de vele mooie caramboles die wij maandag in het voorcafé ten toon spreidde, werd er binnen 48 uur van ons verwacht om dit huzarenstukje te herhalen.
Iets wat op dit biljart haast onmogelijk is. En met ook nog een 5-tal deelnemers op biljart 3 die erg luidruchtig en met ware vreugde dansjes elke gemaakte carambole wisten te vieren, werd het er niet makkelijker op. De avond begon met 2 snelle verliespartijen van Michel, die het aantal gewenste caramboles (33) lang niet wist te behalen. In de 1e partij moest hij het afleggen tegen René, die na een goede nachtrust en een halve dag werken (de gehele middag is hij aan het biljarten geweest) zijn niveau van de 1e avond ruimschoots oversteeg en de partij redelijk eenvoudig in zijn voordeel wist te beslissen. Direct hierna was het Michiel die de titelverdediger alle hoeken van het biljart liet zien. Enig voordeel was dat de training van de VESDO selectie in ieder geval op tijd kon aanvangen. In de loop van de avond was het Willem de Vries die geconcentreerd en met het stickertje boven het gewenste aantal caramboles wist te maken. Tot aan de laatste partij bleef het spannend en werd regelmatig de vraag gesteld “Kun jij eigenlijk wel a.s. zaterdag ?” er werden regelmatig ogenschijnlijk makkelijk te maken caramboles gemist en in de partij tussen Michiel en Jacco werd even gedacht aan een salon remise. Maar het was uiteindelijk Michiel die het winnende punt wist te maken. Er viel een ware last van de schouders van Jacco, aangezien hij zijn vrouw reeds had beloofd om a.s. zaterdag samen te gaan shoppen. Omdat Bas druk bezig is met het bouwen van zijn schuur, liet hij ook in de herkansing tegen Michel een aantal maakbare punten liggen en moest hij wederom het onderspit delven. De laatste partij in poule 6 ging tussen de 2 koplopers Willem en René. Bij winst zou René doorgaan naar de elite poule, Willem zou voldoende hebben aan gelijkspel. Na een bloedstollende partij, waarbij het 3-tal arbiters regelmatig moesten worden wakker geschud, was het uiteindelijk Willem die zijn 5e winstpartij wist binnen te slepen. Als winnaar van poule 6 weet hij wat hem te wachten staat zaterdagavond. Want vorig jaar is gebleken dat de winnaar van de poule des doods ook de winnaar van het toernooi wordt. Hopelijk kan de rest van zijn familie zijn afwezigheid accepteren bij het, reeds geplande, familie diner in Heiloo.
Ook poule 4 mocht op deze avond voor de 2e keer hun kunsten laten zien aan het wederom in grote getallen opgekomen publiek. Na de 1e avond was het Peter Buik die met 3 winstpartijen aan de leiding ging. En ook op deze avond wist hij alle 3 de partijen in zijn voordeel te beslissen. Gelukkig moet hij zaterdagmorgen al afzwemmen voor zijn A-diploma en kan hij in de loop van de middag laten zien tot waar toe hij daadwerkelijk in staat is. Jan Meijering eindigde in deze poule met 8 punten op de 2e plaats en dit helaas niet voldoende om als beste nummer 2 door te gaan naar de finaledag. En ondanks een mooie serie van 19 op één volgende caramboles eindigde Herman Hoeve met 2 punten op de 6e plaats in deze poule.
Zoals reeds eerder genoemd was het poule 5 die op biljart nummer 3 hedenavond hun kunsten mochten vertonen. Er werden vaak de meest kunstzinnige technieken vertoond om het gewenste aantal caramboles te kunnen maken. Vooral de manier waarmee Huub Tiebie, met een ware “Fosburyflop-techniek” zijn punten wist te maken werden met groot applaus door een ieder aanwezig gevierd. Veelal gevolgd door een ware vreugde kreet en een dansje van de auteur zelf. Een ware thriller speelde zich later op de avond af op biljart nummer 1. De partij tussen Wil Linting en Jan Schop leek na 41 beurten en 195 minuten na de afstoot in het voordeel van Jan te eindigen. Maar het was Wil die in de gelijkmakende beurt (halve partij bestaat niet, wist Mirko ons eerder deze avond te vermelden) de nog benodigde 3 caramboles wist te maken en er zodoende een gelijkspel uit wist te halen.
Rest mij nog de organisatie Mirko en Erwin te bedanken voor de zorgvuldige leiding, Wil, Paul en Tonny voor de welkome hapjes en drankjes, Hans voor het bezorgen van iets wat vertraagde berehap, en uiteraard mijn poule genoten voor 2 zeer gezellige avonden. Ik wens Willem veel geluk a.s. zaterdag in de finale tegen Peter Buik, het beloofd in ieder geval een waardig opvolger te worden. Het pak van John de Putter zal jullie beide goed staan bij het in ontvangst nemen van de wisselbeker.
Een onttroond kampioen, Michel van der Wardt
_______________________
Verslag van achter de bar, dinsdag 29 januari ‘19
Op deze vierde toernooi-dag bestond het programma uit een tweetal poules die hun tweede speelronde afwerkten en poule 5 die voor het eerst acte de préséance gaf.
In poule 6, de groep die al hun wedstrijden op biljart 4 in het voorcafé afwerkte, kwam na twee speelrondes Willem de Vries met tien wedstrijdpunten uit zes partijen als winnaar uit de bus. Peter Buik bleek in poule 4 de beste papieren te hebben. Alle zes de partijen wist hij in winst om te zetten. Met een moyenne van 107 % heeft hij een constante reeks uitslagen laten zien en dus belooft dat wat voor de halve eindstrijd van zaterdagmiddag aanstaande.
Poule 5 kwam op deze avond voor hun eerst speelronde naar Ons Eigen Kroeg. Met Jan Schop, Wil Linting, Huub Tiebie, Bert Meyering, Peter v.d. Waal en Jaap Bregman stond er op papier toch een alleszins redelijk spelersveld aan het vertrek. Op de avond zelf bleek van enig biljart know-how weinig sprake. Op biljart één wisten Jan en Wil het zelfs te presteren om de partij 43 beurten te laten duren. Het bleek echter een echte killer. Jan had halve partij. Wil had de nastoot met nog vier caramboles te gaan. U raadt het al. De partij eindigde in remise. Voor de neutrale toeschouwer een mooie slot. Uiteindelijk stond Jaap Bregman met drie gewonnen partijen, waarbij die tegen Huub Tiebie ook bloedstollend bleek, aan het einde van de avond bovenaan.
Met het kundige barpersoneel onder leiding van Tonnie Ligthart en helaas zonder de zieke mede-organisator John de Putter maar met de bedienende rol van ondergetekende kreeg de avond een sportief maar bovenal gezellig karakter, iets waar alle deelnemers voor komen.
Succes met het vervolg van het toernooi.
Paul Dekker, de ober.
Bekijk hier de tussenstanden (https://www.molentochtschagerbrug.nl/pg-26555-7-100427/pagina/biljart_2018_tussenstand.html)