Gastverslaggever: Monique Janse
Terwijl de diehards van de zaterdagmiddag aan de bar bij Eyo nog steeds de ene anekdote na de andere oprakelden, druppelden de matadoren voor de avondsessie het sportpaleis binnen. Gespannen koppies aan de voorste bar, grote monden aan de achterste bar; het was duidelijk: ook deze vier poules zouden strijd gaan leveren op leven en dood. Het was ook een beetje Lady’s Night, want twee van de drie deelnemende dames kwamen in actie: Sandra Weij en Monique Janse. Voor laatstgenoemde is het woord actie een beetje te hoog gegrepen, want met een moyenne van 0.68 na drie partijen - terwijl er slechts 11 caramboles gemaakt behoeven te worden – was de actie ver te zoeken…Dat zo’n gemiddelde nog wel vier van de zes te verdienen punten opleverden, zegt alles over deze ‘rode-lantaarn-poule’ 14. Daarin tilden Albert Lastdrager en Paul Dekker overigens wel het gemiddelde niveau flink omhoog. Of Albert dinsdagavond zo blij is met zijn fantastische gemiddelde van 194 procent, is maar zeer de vraag als hij opeens een stuk of zeven punten meer moet maken tegen opponent die nog steeds slechts 11 of 12 hoeven te maken. Dus ook in die poule waarin Niels Wenker, zoon uit een biljartgeslacht, zijn entree maakte op dit evenement is nog volop spanning. Voor Niels rolden de ballen regelmatig net verkeerd, waardoor hij op twee punten uit drie partijen bleef steken. Maar dinsdag zullen we zeker nog van deze zeventienjarige gaan horen!
In poule 12 namen invallers Gerard Swart en Jesse Vonk de honneurs waar voor Marcel Broeders en Jan Jaap Swart. JJ kon tegen middernacht proosten met zijn vader, want Gerard – die een prachtige serie van 8 had laten noteren - had het keurig gedaan met een moyenne van 117 procent en vier punten. Net zoveel als Bart Dignum en Stefan van Maurik. Stefan had er wellicht twee meer kunnen hebben als hij direct in zijn eerste partij het ritme had gehad waarin hij later acteerde. Want bij de stand 4-12 maakte de talentrijke multisporter een serie van vijf en dat is natuurlijk lekker als je er maar 13 hoeft te maken. Wel jammer dat er vervolgens weer een serie beurten aanbrak zonder punten. In die poule heeft iedereen nog kans door te gaan naar de halve finale want zowel debutant Jesse Vonk, trainer Lars Haver als Paul Dignum zitten met twee punten op het vinkentouw.
Eigenlijk kent poule 10 eenzelfde situatie. Drie man met vier punten (Jan Wolthuis, Gerard de Boer en oud-kampioen Pierre Mettes), en daarachter drie biljarters die zichzelf zeker niet kansloos achten: Ruud Stoop, Ton van Loon en Sandra Weij. Want Sandra scoorde qua moyenne het beste in deze poule (120 procent). De opmerkelijkste stoot in die poule viel te noteren in de partij tussen Pierre en Ton van Loon. De mimiek en de techniek van Ton waren een lust voor het oog en nadat hij zijn keu weer de beoogde swung had meegegeven, sloeg hij in de draai bijna de lamp van het plafond… Er gaan sterke geruchten dat er woensdagavond vangnetten boven de biljarts worden geplaatst waar Ton moet spelen, maar dat heeft u niet van mij.
In Poule 5 sloeg Roel Veenstra toe. Alle partijen van de zaterdagavond wist hij naar zich toe te slepen, al was Hans van Schip in de slotpartij heel dicht bij de zege. ,,Ach je gunt je buurman wel eens wat”, was een veelgehoorde uitspraak van de patatgoeroe op biljart 4. Dat Roel er net eentje minder moest maken dan Hans speelde in zijn voordeel, want met 24-24 kwam er een einde aan die wedstrijd. Dat voordeel is Roel woensdagavond waarschijnlijk kwijt, want met een moyenne van 120 procent gaat de moeilijkheidsgraad ook voor Roel omhoog.
-----Einde verslag Monique-----
Klik hier voor poule-indeling en tussenstanden