Vesdo is van oudsher een voetbalvereniging met de traditie van een dorpsclub. Soms, als er een lichting jeugdig talent doorbrak, stoomde de club door naar hoger niveau. Meestal moest men echter genoegen nemen met een bescheiden plek binnen het Noord-Hollandse voetbal. Want vaak verdwenen de talenten naar elders. Waar zou de club gestaan hebben als de meest begenadigde talenten van de club niet ooit zouden zijn weggekaapt door clubs van elders? Een korte zoektocht door het verleden van:
Vlugheid En Samenspel Doet Overwinnen.
Vesdo in vogelvlucht
Eeuwen na de drooglegging van de Zijper polder kwamen de eerste plannen voor de oprichting van een voetbalclub. Goed, Schagerbrug had een gymnastiekvereniging – toen nog een florerende sport – maar een voetbalclub ontbrak. Voor nijvere initiatiefnemers de reden hun schouders eens onder een dergelijk plan te zetten. Aanvankelijk vergeefs, want zowel in 1914 als in 1932 mislukte een poging een club te richten. Wel stamt de naam Vesdo uit de tijd van het tweede initiatief.
Pas in 1949 werd de club definitief opgericht. Op 16 juli 1949 staken mannen als Allert Noorman, Arie Eriks, Jan Delver, Jan Meier en Jaap Mars in café Kuiper de koppen bij elkaar. Dokter Van Wieringen verdween in de boeken als eerste voorzitter, Jan Helder werd secretaris en Jaap Mars beheerde de clubkas. Overigens bleven de eerste twee niet lang. Arie Eriks verving de huisarts als preses en zou met de houten voorzittershamer twintig jaar lang op tafel slaan. Dat gaf minder problemen dan het wassen van de tenues. De anno nu nog altijd gebruikte witte verticale baan werd door weinig succesvolle wasmethodes vaak ingekleurd met het dominante rood… Arie Eriks was jarenlang voorzitter van Vesdo.
Maar, uitgelopen shirts of niet, gevoetbald werd er! De club begon in 1949 in de Reserve Vierde klasse en meteen kon de vlag in top: de club werd kampioen, waarna Vesdo een jaar later haar opwachting maakt in de derde klasse voor standaardteams. Het was voor de bezoekers soms even wennen aan de terreinomstandigheden: de greppels in het land van Van Schaijk zorgden ervoor dat het zo vermaarde combinatievoetbal van de thuisclub niet altijd ten toon kon worden gespreid. Ook week men tijdelijk uit naar het aanpalende Oudesluis. Dat was niet naar de zin van de KNVB: de club werd gesommeerd een vast en acceptabel onderkomen te betrekken. Op 27 augustus 1950 was het zo ver. Burgemeester Breebaart opende het complex op de locatie waar nu basisschool ’t Zwanenest staat.
Trainer George Bartels trots naast zijn selectie met namen als Tom van Zanten, Leo Schager, Jan van Groningen, Jan de Waard, Rob Vader, Bert Meijering, Peter van der Bel, Arjen van der Bel, Lous Jes, Henk Jan Toes en Harry de Rooy. Ook begeleider Hans Tesselaar en grensrechter Joop van der Molen zijn present.
Het eerste elftal van Vesdo werd al rap een geduchte opponent. In het jaar 1959 promoveerde de club onder de hoede van Paul Verra zelfs naar de eerste klasse van de afdeling Noord-Holland. Illustere namen als Henk de Graaf, Levien de Putter, Jaap Klop, Jan Toes, Dick de Graaf (die ook nog voor het Engelse Bungay speelde) en Jan de Graaf, Jan Hopman, Jaap Moleman en Niek Tromp zorgden er voor dat tegenstanders met knikkende knieën richting Schagerbrug kwamen. En ook na vermoeiende reizen richting Texel, met de bus van De Stolpen naar Den Helder en vervolgens met de boot naar het eiland, bleek men een gevreesde partij.
Het was meteen een hoogtepunt in de historie van de club, want nooit wist men dat niveau later nogmaals te bereiken. Al waren er nog genoeg lichtingen die voor titels zorgden. In 1978 en 1982 vierde men bijvoorbeeld een kampioenschap in de derde klasse onder impuls van bekende namen als Bert Meijering (meer dan duizend duels actief in de Vesdo-kleuren), Jaap van Dijk, Lous Jes, Peter en Arjen van der Bel, Jan Meijering, Henk-Jan Toes, de jeugdige Arjen Vijzelaar en uiteraard Leo Schager, door menigeen aangeduid als Mister Vesdo himself. Terecht, want als vijftienjarige trad Schager in 1965 al aan tegen nu meer gerenommeerde clubs als SRC en Kolping Boys. Medio jaren tachtig nam de bevlogen speler, na een kwart eeuw, afscheid van de hoofdmacht. Kampioenschappen rijker onder het bewind van trainers als Bartels en Van Vliet.
Doelman Cor Tijm trapt uit, terwijl Vesdo-speler Hans Moleman aan komt sprinten. De laatste profiteerde bij de titel in 1982 onder meer van Johan Westerman, de doelpuntenmachine die uit Schagen was komen overwaaien. Men werd dat jaar kampioen door een 6-2 zege op Ayildizpor. Ook in 1989 werd nog een keer de opstap gemaakt naar de tweede klasse, maar helaas volgde zoals zo vaak weer snel degradatie. Die titels werden trouwens al lang niet meer gevierd op het oude complex aan de Jochem Blaauboerstraat, maar aan de huidige locatie aan de P. Ottstraat, waar in 1976 een fraai complex verrees. Zeker nadat vier jaar later ook sporthal Molentocht werd voltooid.
In het seizoen 2003/ 2004 bereikte Vesdo onder leiding van Jan de Vries via de nacompetitie de 6e klasse. Oosterend werd op het eiland met 2-5 verslagen en 4 dagen later op Hemelvaartsdag werd er thuis met 4-0 gewonnen, waardoor de 7e klasse werd verlaten.
Het voorlaatste succes kwam in seizoen 2012-2013. Vesdo speelde in een poule van 3 met Jisp en Callantsoog om 1 ticket naar de 5e klasse. Jisp werd 2e Pinksterdag in eigen huis met 2-5 verslagen. Callantsoog won vervolgens in eigen huis ook van Jisp maar met een minder doelsaldo waardoor Vesdo in eigen huis aan 1 punt genoeg had en deze ook haalde, 2-2 ! Zondag 2 juni 2013 werd een historische dag, Vesdo promoveert naar de 5e klasse.
In het seizoen 2016-2017 promoveerde Vesdo naar de 4e klasse, een geweldige prestatie van de mannen. O.l.v. trainer Michel van der Wardt werd er een keurige 4e plek gehaald wat net genoeg was voor een plek in de nacompetitie. Vesdo mocht nu een dubbele confrontatie tegen ZDH spelen om een plek in 4e klasse, deze werden echter jammerlijk verloren met 1-0 en 1-3. We mochten nu in een herkansingspoule met Purmerland en Nieuwe Niedorp om een plek in de 4e Klasse. Een paar dagen later had de KNVB besloten dat er 7 van de 9 deelnemende teams aan de herkansingsnacompetitie zullen promoveren, tjemig wat een luxe. Maandag 5 juni, 2e Pinksterdag moest het dan gebeuren, thuis tegen Nieuwe Niedorp, na een 0-2 achterstand werd er met 3-2 gewonnen en stonden we al met anderhalve been in de 4e klasse. De donderdag erop werd bekend dat de promitie al een feit was door de resultaten in de andere poules, we zaten al bij de beste 7.
Ne een formele nederlaag tegen Purmerland werd als nog de promotie uitgebreid gevierd.!