Precies een maand zat tussen de enige wedstrijd gespeeld direct na de winterstop op 2 februari en de tweede wedstrijd in de voorjaarscompetitie van C2.
Na het geflatteerde verlies (5 – 2) tegen HCSC C2 stond de uitwedstrijd tegen SRC C2 op het programma. In de aanloop naar de wedstrijd was niets aan het toeval overgelaten: Erik zag af van een verplaatsing per fiets en daarom stonden om 12:00 uur de limousines gereed bij sporthal De Molentocht om de vedettes en staf snel en comfortabel over 2.693 meter te vervoeren naar de parkeerplaats aan de Groeneweg in Schagen.
Omdat niet alle vaste supporters op het door de KNVB geplande tijdstip aanwezig konden zijn als gevolg van verplichtingen (zoals boodschappen doen, hond uitlaten, plantjes verzorgen etc.), had Pierre geregeld dat de aanvang van de wedstrijd 10 minuten later plaats zou vinden om zo het optimale topsportklimaat rondom de wedstrijd te garanderen.
Uiteindelijk was het om 12:55 uur dan zo ver: de locale fluitist gaf het sein dat de wedstrijd kon beginnen. De technische staf van VESDO moest noodgedwongen afwijken van de beproefde opstelling omdat Joran nog herstellende is van een blessure (gebroken teen): als geheime wapens werden Rasmik en Mick opgeroepen. Mannen: bedankt voor jullie inzet!
Zowel SRC als VESDO hadden zin om weer eens lekker te ballen. De wedstrijd ging redelijk gelijk op, waarbij het leek dat SCR een heel licht veldoverwicht had. Dit was het gevolg van de uitgestippelde tactiek: VESDO speelde gegroepeerd op eigen helft en met snelle counters werd gerekend op succesvolle afronding. Stefan, Mischa, Luuk en Bart zorgden er voor dat de aanvallen van SCR werden geneutraliseerd. Het middenveld met Bram, David en Bruno schakelde naar hartenlust. De voorhoede met, afwisselend Rasmik en Mick, Matthijs en Daan maakte het de verdediging van SRC niet makkelijk. Voor de, op zeer respectvolle wijze, fel meelevende toeschouwers was het een leuke wedstrijd om naar te kijken.
Vlugheid En Samenspel Droegen Ongeveer halverwege de eerste helft er toe bij dat Matthijs succesvol kon afronden (0 -1). Mooie actie mannen! Even later had Bram de 0 -2 op zijn schoen, maar kon het lot van SRC niet definitief bezegelen. Zoals de voetbalwetten voorschrijven moet je dan op je hoede zijn. Na een uitbraak van SRC kon Finn nog juist zijn vingertoppen tegen een bal krijgen waardoor het schot op de lat uiteen spatte. De terugkaatsende bal werd vervolgens door SRC feilloos op de paal geschoten! Helaas bleef dit geluk niet duren. Na een goede aanval van SRC werd de bal door de spits schitterend in de kruising geschoten (eerlijk is eerlijk…): 1 – 1. Met deze stand werd ook de rust ingegaan.
Pierre gaf in de rust aan waar voor VESDO de kansen lagen en vroeg om volledige inzet van iedereen. Omdat hij moest werken kon hij er jammer genoeg de tweede helft niet bij zijn. Zijn taak werd, na goedkeuring van Pauline en Helma, zo goed en zo kwaad als het ging door Jan waargenomen. Dames: bedankt voor het vertrouwen.
De tweede helft liet hetzelfde spelbeeld zien: twee ploegen die aan elkaar gewaagd waren en elkaar met grote inzet op het kunstgras bestreden. Op enkele momenten werd het voor beide doelen nog spannend maar door goed meevoetballen van Finn en de SRC doelman bleef de stand ongewijzigd. Tegen het einde van de wedstrijd kon je zien dat de krachten uit beide ploegen wegvloeiden: alles was gegeven. Wat de coaches ook probeerden (alle tactische trucs werden uit de kast gehaald, de scheidsrechter werd “gek” omdat met de regelmaat van de klok om wissels werd gevraagd), de wedstrijd kantelde niet!
De laatste minuten werd VESDO toch iets sterker waarbij de toegekende vrije trap, gegeven voor het terugspelen op de keeper, misschien iets slimmer genomen had kunnen worden. Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter stond dus nog steeds de ruststand op het bord: 1 – 1.
Mannen: jullie hebben lekker gespeeld. Dit beloofd wat voor de rest van het seizoen. Als we in het vervolg iets zorgvuldiger zijn met het inspelen van de bal naar een medespeler én ook om de ballen vragen bij balbezit, dan voetballen we een stuk makkelijker. Vergeet ook niet om elkaar te coachen tijdens het spel: jullie merken wat er direct om je heen gebeurt en kunnen dan elkaar aanwijzigen geven. Hierdoor wordt voorkomen dat er simpele dingen minder goed gaan.
Zaterdag thuis tegen Dirkshorn C1. Nu op de gewone tijd. Alle “zaterdagverplichtingen” van de vaste supporters kunnen dan ook weer op de geplande tijd plaatsvinden.
Tot zaterdag langs de lijn.
De vader van Bruno.