Vesdo 2 danst de Flamenco

Onderweg in de auto naar Tuitjenhorn moest ik denken aan het radioprogramma met het Oog op morgen. De begin tekst had deze keer als volgt geklonken: “buiten is het 7 graden en zorgt de stevige zuidwester voor striemende regenbuien”. Barre weersomstandigheden dus, met een gevoelstemperatuur op 11-stedentocht niveau . “Het is bij het kool-snaien en ook wel eens koud en zoiknat” moet men gedacht hebben in Tuitjehorn, en “wie koud is is lui”.
Hoewel het A-veld er met tribune meer aantrekkelijk bijlag mochten wij ons potje op het C-veld afwerken. Ik heb wel eens een aantrekkelijkere ambiance meegemaakt in mijn voetbal loopbaan. Nu we er toch waren moesten we er ook maar het allerbeste van maken. Wegens de blessures van Joey, Kjell en Sven hadden we Max Tiebie en Stijn Veenstra van de A-junioren mee. Hollandia T leek sterker, ook meer gelouterd. Toch opende Levi voor Vesdo de score door vanaf rechts met zijn buitenkant de bal in de lange hoek te schuiven. Mooie goal, maar we konden niet al te lang van onze voorsprong genieten. Een ongelukkige handsbal van Tjerk werd door de scheidsrechter streng bestraft met een stafschop waaruit de gelijkmaker werd gescoord. Dat Vesdo op dit bijna onbespeelbare veld toch redelijk uit de voeten kon bleek uit de goed verlopende aanval waaruit Marijn, met een Johan Neeskens (vroeger Bakhuis) kopbal, Vesdo wederom op voorsprong zette. De 1 -2 bleef ook de ruststand.
In de rust bleek de scheidsrechter bereid om de speeltijd i.v.m. de barre weersomstandigheden aan te passen. Natuurlijk alleen als winnaar min of meer vaststond. Na rust waren de jongens van Hollandia wat beter uit de kleedkamer gekomen. Hoewel Vesdo zo nu en dan tot redelijke aanvallen kwam werden ze veelal tot in de verdediging teruggedrongen. Het veld werd natuurlijk steeds natter door de aanhoudende regen en de slidings werden steeds langer en gevaarlijker. Hoewel keeper Rick het koud kreeg bleek hij toch in staat tot een paar goede reddingen. Een zondagschot van Tuitjehorn zou normaal gesproken in de kruising terecht zijn gekomen ware het niet dat Rick er geheel gestrekt nog een hand achter wist te krijgen. Het bleef spannend totdat Dennis 10 minuten voor tijd handig van zijn tegenstander wegdraaide en de keeper wist te verschalken. Prachtige goal!! De scheids liet nog 5 minuten doorspelen om een einde te maken aan dit koude schouwspel.
Bij het binnenkomen van onze kleedkamer schrokken we allemaal geweldig. Het hele hok stond onder de rook. Paul wilde in paniek al brand gaan roepen, maar het bleek gelukkig waterdamp te zijn. Helemaal achterin stond Ron, inmiddels zo rood als een kreeft, al een kwartier onder een kokend hete douche. Dit als therapie voor zijn licht gekwetste knie.
De 3 punten zaten in de tas maar dat niet alleen. Ook de zeer vuile tenue’s die misschien wel niet meer schoon te krijgen zou zijn. Gelukkig wist de moeder van Marijn nog een methode
van haar Spaanse grootmoeder die vaak het met bloedgedrenkte stierenvechtersoverhemd van abuelo (opa) moest schoonwassen. Abuela (oma) was een bekend flamenco danseres in de Spaanse streek Castilië La-Mancha. In een tobbe gevuld met stierenwater danste zij la blusa van abuelo Cuello de Torro weer stralend wit. Gelukkig heeft nieta Liesa (kleindochter) dezelfde snelle temperament volle voetjes als abuela en natuurlijk met hetzelfde stralende resultaat!

Op de foto zien we het betere voetenwerk!

Nog even de complimenten voor Stijn en Max. Beide een uitstekende wedstrijd en ze hebben ons daarbij uitstekend geholpen. We hopen natuurlijk dat Sven, Kjell en Joey er snel weer bij kunnen zijn. Ik hoop over 2 weken. Volgende week een vrije zondag dus extra belangrijk om de training de komende weken niet te missen!!

Ben Sintenie