Op een zonovergoten zondagmiddag was het weer tijd voor DE beladen derby op het sportcomplex te Schagerbrug. Een beladen wedstrijd dus, waar vooral nu, erg veel druk op stond. Bij winst van onze blauwe buurtjes zouden ze weer aansluiting krijgen, met nog maar twee punten achterstand op Vesdo. Bij winst van Vesdo zouden ze definitief afstand nemen van de gevarenzone en weer enigszins aansluiting vinden bij de middenmoot.
Voor onze opa, de Sinterklaas van het team, ook wel Sjoerd Pronk genaamd, was een erg speciale wedstrijd. Dit omdat het blauw- wit hem erg diep in de genen zit. Godzijdank heeft hij dat blauw ingeruild voor rood en lijkt hij de happiest grandfather ever te zijn? De uitwedstrijd moest hij helaas missen door zijn schorsing, voor zo ver het helaas was, aangezien het veld toentertijd net een slagveld uit de WO II was. Dubbel gebrand als dat hij was, werd in de loop van de week de spanning vanuit het Sint Boys kamp nog wat extra opgevoerd. Op de website van Sint Boys verscheen een klein artikel met de tekst, ik citeer: “Voor De Sjoerd is het de belangrijkste wedstrijd van het jaar (van zijn leven?)”. Sjoerd gaf geen krimp, haalde zijn schouders wat op en vertrouwde op eigen kunnen en zijn uiterst betrouwbare verdediging.
En zo is het oop, we staan niet voor niets 3e in het klassement met minste tegendoelpunten!
De 11 die HET gaan moesten doen dan. De uiterst betrouwbare verdediging, waar ik het al eerder over had, werd weer gevormd door Stefan op rechts, Sjoerd en Nick (in bloedvorm) in het midden en Jelle (in zeldzame vorm) op links. MB mocht het op de links- half positie laten zien, met Jeroen centraal en Peter op rechts. De voorhoede bestond uit Paul, de Parel en Thijs.
Tos verloren, keihard janken, maar gas erop. Terwijl Ben na 5 minuten spelen bij de eerste paal zijn touwtje van zijn te kleine broek nog aan het vastknopen was, werd hij al in stelling gebracht door Thijs via de rechterflank. Hij schoof, danste en overwon:
GOOOOOOOOOLAZZZZOOOOOOOOOOO!!!!!
Daar ging Ben, stralend zoals een parel dat hoort de doen, nog wat zakdoekjes links en rechts uitdelend, richting de middenlijn. Mooie momenten.
Zelfvertrouwen na zo’n snel doelpunt, dat was precies wat we nodig hadden. Vervolgens lieten we Sint Boys wat voetballen en kwamen wij er soms met leuk voetbal uit. Hun het spel laten maken, dat was de opdracht na de snelle 1-0. Voor ons leidde dit verder niet tot grote kansen. Zo’n kwartier voor rust sloeg een kleine verslapping toe en kwamen er wel degelijk wat kansen voor Sint Boys, zonder resultaat. Dit door sterk optreden door wéér een betrouwbaar persoon: Roy Scheerhoorn.
(Thee met suiker)
Nadat Lars zijn verbeterpunten op A7 formaat had toegelicht in de kleedkamer, mochten we aantreden voor de tweede helft. Al snel werd duidelijk dat Sint Boys alles op alles ging zetten. Ze kwamen fel de kleedkamer uit, maar aangejaagd en opgefokt door onze Sinterklaar himself, bleven de kansen vooralsnog uit. Paul moest na hard werken plaats maken voor JayJay, die het veld nog ruim een half uur mocht omploegen van Lars. MB kreeg een publiekswissel door zijn sterke optreden en werd gewisseld voor John ‘schoolslag’ Kooijman. Vanaf dit moment gingen we 4-4-2 spelen met Ben en Thijs alleen nog voorin.
Sint Boys toonde machteloos, creëerde precies niks meer en hadden alleen maar balbezit. Ricardo kwam erin voor Stefan en mocht het laatste kwartier ook nog laten zien waar hij goed in is: spitsen irriteren.
Irritatie, een prachtige term voor dit moment van de wedstrijd, want dit begon overmacht te vertonen bij Sint Boys. Helemaal toen Ben (OP SNELHEID) de diepte in werd gestuurd en breed legde op Thijs.
2-0, broek uit op je hoofd, broek uit op je hoofd!
Één kans volgde nog voor Vesdo, toen Thijs goed doorging, maar vergat breed te leggen op een prima invallende JayJay. In plaats hiervan schoot hij op de keeper, nogmaals sorry Jay.
Dat was het dan. 2-0 winnen, afstand doen van de degradatiezone en zelfs meedoen voor de 3e periode! Ook dat laatste mag stiekem gezegd worden.
Nog lang werd er pils gedronken op kosten van Sjoerd, met een grijns van oor tot oor en gehesen in een blauw- wit shirt.
Een trotse, ongeslagen aanvoerder.
#11