Libre Kampioenschap Schagerbrug, maandagavond 29 januari 2018
Als trainer van VESDO krijg ik jaarlijks een wildcard om deel te kunnen nemen aan het prestigieuze Libre Kampioenschap van Schagerbrug, dit jaar al weer voor de 3e keer als deelnemer actief. De eerste twee edities was ik ingedeeld bij de “elite-biljarters” waar ook VESDO voorzitter Wim Vonk deel van uit maakte. In deze 2 edities heb ik veel mogen leren van mijn tegenstanders en hebben zij mij de fijne kneepjes van het vak aangeleerd en ingefluisterd. Wat o.a. resulteerde in een ruime overwinning op voorzitter Vonk. Iets wat uiteraard nog meerdere malen ter sprake is gekomen. Beide edities overigens niet verder gekomen dan de poule fase.
Voor dit jaar kreeg ik een uitnodiging van Bas Buchwaldt om in de “gezelligheids-poule” aan te sluiten. Ik vernam wie er nog meer een uitnodiging hadden ontvangen, en voelde mij vereerd om aan te mogen schuiven bij dit gezelschap. Er werd direct een groepsapp aan gemaakt en er werd op het scherpst van de snede al gecommuniceerd in de aanloop naar het toernooi. Een aantal poule-genoten moesten zelfs nog op het matje komen bij Mirko, om voor te spelen en hun moyenne te bepalen. Een aantal kozen ervoor om het “voorspel” voor thuis te bewaren. Er werd zelfs een ware oefensessie belegd in de kantine van de plaatselijke sporthal. En er werden aardig wat uren op you tube door gebracht om te kijken hoe je nou in vredesnaam een carambole moest maken. Vooral rustig en kalm blijven was het uiteindelijke motto.
Afgelopen maandagavond was het dan zover, poule 5 “De poule des doods” mocht zijn kunsten gaan vertonen in het voorcafé van een volgepakt OEK. Er werd al direct gezocht naar excuses om een haast niet te missen carambole te verdedigen, mocht het onverhoopt toch misgaan. Veel gehoorde termen over de gehele avond waren “het biljart is niet op de juiste temperatuur”, “de ballen zijn niet groot genoeg”, “mag de voordeur dicht, want het tocht hier” maar vooral “Huub Tiebie, mag het wat rustiger bij tafel 3, wij proberen hier te biljarten”.
De openingswedstrijd was een onderonsje tussen de trainers Willem de Vries en Michel van der Wardt. Waarbij Willem er 23 moest maken en Michel met 30 gemaakte caramboles de winnaar zou zijn. Tijdens de 1e partij werd al veelvuldig met de vingers geknipt en werd er op allerlei manieren door de mede poule-genoten toch vooral geprobeerd om de spelers uit hun concentratie te halen. Iets wat resulteerde in een aantal onnodige missers. De winst ging in deze partij naar Willem die in 25 beurten zijn 23 caramboles wist te maken. Vervolgens was het de beurt aan de zwagers Michiel Admiraal en Bas Buchwaldt en mochten Rene Weijers en Jacco Kouwenberg hun kunsten vertonen op het OEK Centre Court. Bas begon sterk en breidde zijn voorsprong langzaam uit. Maar op het moment dat hij dacht dat de buit binnen was (iets wat zich later op de avond nog eens zou herhalen) greep Michiel zijn kans en met een mooie serie van maar liefst 8 caramboles wist hij Bas te passeren en trok hij uiteindelijk met het maken van zijn 22e carambole de wedstrijd naar zich toe. In de loop van de avond werden er nog een aantal bloedstollend spannende wedstrijden gespeeld en maakte “de poule des doods” zijn naam meer dan waar. Vooral de “poedels” van Willem werden luidkeels door de arbiter van dienst kenbaar gemaakt aan zijn secondant en de rest van de aanwezige in OEK. Diverse malen werd er ook duidelijk gemaakt dat de plaatselijke voetbaltrots met 0 punten onderaan staat in de 4e klasse, als de huidige trainer weer een poedel had gescoord werd er door de vele aanwezige “VESDO 0, VESDO 0 punten” geroepen.
In de slotpartij werd Jacco getroffen door vermoeidheidsverschijnselen en verlangde hij naar de wollen onderbroek van zijn vrouw, iets wat zijn spelpeil en concentratie dusdanig naar beneden haalde dat hij niet op was gewassen tegen de inmiddels warm gedraaide Michel. Bas wist zijn laatste carambole, die hij nodig had om van Rene te winnen, in zijn laatste 12 beurten niet te maken, waardoor Rene ook zijn 3e partij winnend wist af te sluiten. Waardoor hij met 6 punten bovenaan staat, gevolgd door Michel met 4 punten en Willem en Michiel met 3 punten doen ook nog volop mee in de strijd om de 1e plaats of om als beste nummer 4 ook nog over te gaan naar de finaledag.
Op deze gezellige avond werden ook de 1e partijen in poule 2 en poule 4 gespeeld. In poule 2 een aantal bekende namen waar ik in reeds eerder vermelde edities ook tegen heb mogen spelen. Ruud Kaag (64 caramboles), Daniel Bouwkamp (30 caramboles) en Meinderd Marees (31 caramboles) voeren hier de ranglijst aan met allen 4 punten, gevolgd door Piet Morsch, Leo Schager en Rene de Groot die allen genoegen moesten nemen met 1 winstpartij. De hoogste serie in deze poule en over de gehele avond was voor Ruud met maar liefst 19 op rij goed geplaatste stoten. Het beloofd nog een spannende avond te worden a.s. woensdag in poule 2.
In poule 4 gaat Huub Tiebie met 3 winstpartijen aan de leiding, maar als je er ook slechts 17 hoeft te maken dan zal dat niemand verbazen. Ik ga er dan ook vanuit dat de wedstrijdleiding voor komende woensdag gaat ingrijpen, ook gezien zijn gescoorde moyenne van 138% op deze avond. Voor aanvang gaf Jan Schop al aan dat hij geen gebruik wilde maken van mogelijk inzetbare handicap en vooral als “normaal” gezien wilde worden. Ik denk ook dat wij op tafel 4 meer last hadden van de handicap van Jan (iets wat zit tussen een klompvoet en een skischoen), maar ook de regelmatig omvallende keu van Jaap Bregman werd als zeer vervelend ervaren in het voorcafé. Bert Meijering en Peter Jan v.d Waal maken met 4 punten ook nog kans om Huub van zijn troon te verstoten (om maar even in biljart termen te blijven).
Na afloop werd er onder het genot van een frisje nog even nagepraat over de vele mooie caramboles die werden gemaakt en werd er gelachen om de meest onmogelijke missers. Conclusie van Willem de Vries was wel dat er op tafel 4 het mooiste spel werd gespeeld en mochten de andere poules zich gelukkig prijzen dat alle “toppers” in één poule waren verzameld en niet waren verdeeld over de overige poules.
Tenslotte wil ik Ard Rus en zijn crew bedanken voor de zeer vriendelijke bediening en de heerlijke hapjes die tussendoor werden geserveerd. Iets wat Michiel Admiraal nog duur kwam te staan, toen hij het biljartkrijtje aanzag voor een blokje kaas en zijn inmiddels blauwe tanden er op stuk beet. En uiteraard niet te vergeten Mirko en Erwin voor een wederom goed verloop van deze avond. Al mogen de boxen in het voorcafé wel wat zachter worden gezet. Diverse malen werden wij in volle concentratie opgeschrokken door Mirko die de eerst volgende partij aankondigde.
Ik kijk uit naar wederom een gezellige woensdagavond….
Michel van der Wardt
Klik hier voor de tussenstanden
